Najważniejszymi osiągnięciami tego projektu było stworzenie bezpiecznego odcinka drogi ekspresowej S19 zapewniającego wysoki komfort dalekobieżnego ruchu drogowego o dużych prędkościach, przy zastosowaniu bezpiecznego posadowienia obiektów w ciągu trasy, wykonanie autorskiej koncepcji posadowienia poszczególnych obiektów mostowych w ciągu projektowanego odcinka drogi ekspresowej S19 oraz koordynacja pracy sprzętu na poszczególnych obiektach mostowych na odcinku około 8 kilometrów w celu zapewnienia efektywności i wydajności pracy oraz zapewnieniabezpieczeństwa wykonywanych prac.
Projekt
Projekt i budowa drogi ekspresowej S19 Lublin – Rzeszów, odc. koniec obw. Kraśnika –węzeł Sokołów Młp. Północ, część numer 3 jest inwestycją o znaczeniu europejskim. Została ona zaliczona do bardzo ważnych zadań rządowych. Konieczność jej budowy wynika z potrzeby stworzenia tranzytowego układu dróg na terytorium kraju.
Wyzwanie
Głównym wyzwaniem było zaprojektowanie i wykonanie wzmocnienia podłoża gruntowego pod posadowienie obiektów mostowych w ciągu projektowanej drogi ekspresowej S19 w obrębie słabonośnych gruntów spoistych w szczególności glinach pylastych oraz piasku gliniastego, a także w średnio zagęszczonych gruntach niespoistych takich jak piasek drobny i średni. Wyzwanie stanowiła również odpowiednia koordynacja prac w ciężkich warunkach gruntowych, organizacją pracy i mobilizacją sprzętu pomiędzy obiektami mostowymi, a także zagrożeniem związanych z występowaniem ruchu tranzytowego w obrębie prowadzonych prac.
Rozwiązanie
Zaprojektowano i wykonano posadowienie sześciu obiektów mostowych na kolumnach DSM o średnicy 900 mm o głębokości od 3,10 do 7 metrów oraz jednego obiektu mostowego na kolumnach DSM o średnicy 1200 do głębokości 17,80 metrów. Kolejne dwa obiekty mostowe zostały posadowione na wbijanych palach prefabrykowanych o przekroju 40 cm x 40 cm i głębokości do 8 metrów o kącie nachylenia 10o. Łącznie wykonano prace związane ze wzmocnieniem podłoża i posadowieniem na 9 obiektach mostowych.